Στην αρχή χαρίσανε το όνομα. Τα έχουν άχτι τα ονόματα… και κάθε τι ελληνικό. Τι το θέλουμε το όνομα αφού φέτα φέρνουνε κι’ απέξω;
Τώρα μάλιστα μπορούν να φέρνουν και από τη Μποτσουάνα και το Λεσότο. Πήρανε κι’ αυτοί το όνομα. Εν τω μεταξύ αλλάξανε και τη νομοθεσία, γιαούρτι παραδοσιακό το λένε, από εισαγόμενες σκόνες το φτιάχνουνε … και με το νόμο τώρα. Πέσανε και τα εισοδήματα, ο κόσμος σαβουρώνει με λευκό τυρί. Λευκή και η φέτα, ο κόσμος το τρώει και για φέτα. Βρήκαν και οι τυροκόμοι την ευκαιρία να τους πατήσουνε. Τόσα σας δίνουμε αλλιώς φέρνουμε ξένο γάλα. Καλά τους λένε «μπακάληδες». Μια τρύπα στο νερό κάνουνε. Βγήκανε στην αγορά και χτυπιούνται μεταξύ τους. 5 πουλάς εσύ; 4,5 εγώ. Ειδικά στα ξένα ο ένας παίρνει τους πελάτες τ’ αλλουνού. Που μυαλό να συντονιστούνε. Η παραγωγή χτυπήθηκε αλύπητα. Το γάλα πουλιέται στο κόστος και παρακάτω… και το κράτος; Υπάρχει ελληνικό κράτος; Εδώ γελάνε, ή καλύτερα κλαίνε!Οι παραγωγοί όμως επιμένουν. Μπόρα είναι θα περάσει μουρμουράνε. Η σφαγή των αμνών είναι δυσανάλογη της κατρακύλας. Δε θέλει πολλά λεφτά να συντηρηθεί η προβατίνα, τόσους αιώνες στην ελληνική γη έχει προσαρμοστεί και δεν αρρωσταίνει και εύκολα, μαστόροι και οι τσοπάνηδες προλαβαίνουν το κακό. Και αν τα λιγοστέψουν και λίγο, σε 5 μήνες ξαναγίνουντε.
Η παραγωγή όμως πρέπει να χτυπηθεί και το κόλπο με το μαστίγιο δεν πολυπιάνει. Γιατί η παραδοσιακή προβατοτροφία είναι… παραδοσιακή. Είναι τρόπος ζωής. Άσε που δεν μπορεί να την κάνει όποιος κι’ όποιος. Πόσοι ρομαντικοί από τις πόλεις πήγανε να κάνουνε γιδοπρόβατα και τη πατήσανε! Ειδικά τότε, τον καιρό που μοιράζανε λεφτά σε κείνους πούχαν τα κονέ. Είναι «κλειστό» και σκληρό το επάγγελμα του τσοπάνη. Πρέπει νάχεις γεννηθεί κάτω από προβατίνα για να τα καταφέρεις. Πρέπει να τόχεις και στο αίμα σου. Να τόχεις κληρονομήσει από προπαππούδες, παππούδες και γονέους αλλιώς ούτε μπορείς ούτε νογάς. Αλλά και δένεσαι. Δεν ξεφεύγεις εύκολα, είναι μέρος του «είναι» σου. Είναι τρόπος ζωής. Είναι η ίδια η ζωή.
Η παραδοσιακή κτηνοτροφία δεν είναι μόνο οικονομία. Δεν είναι που συντηρούνται εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες και τοπικές οικονομίες. Είναι κουλτούρα που διεγείρει όλες τις αισθήσεις, όλων των ελλήνων. Είναι προγονικές μνήμες. Είναι καταγωγή. Είναι ζωντανή αμφίδρομη σχέση πόλης και χωριού. Και οι μισοί Έλληνες από χωριά είναι. Οι άλλοι μισοί νοιώθουν τα χωριά δικά τους. Τροφοδοτεί και εμπνέει ήθη και τρόπους ζωής, τροφοδοτείται και εμπνέεται από αυτά. Είναι τα σχολικά βιβλία, οι ζωγραφιές, το τοπίο που χαλαρώνει από την ένταση της πόλης, το μοιρολόι του κλαρίνου, ο σαγηνευτικός ήχος της φλογέρας, το σήμα της ελληνικής ραδιοφωνίας. Είναι η ιεροτελεστία του οβελία, η λαχτάρα της μαγειρίτσας, οι λεπταίσθητες γεύσεις, η ευωδιά του καβουρντισμένου βούτυρου. Είναι όλη η κληροδοτημένη τέχνη, μαστοριά και ευρηματικότητα μέσα στις καθημερινές μικρές γευστικές απολαύσεις μας. Είναι τα καλούδια των σύγχρονων συμποσίων, οικογενειών, συγγενών, φίλων και περαστικών, σε γιορτές, χαρές, θρήνους, χωρισμούς και ανταμώματα. Είναι μουσική και τραγούδια. Είναι παιδικά παραμύθια, διηγήματα και ποίηση. Είναι το αρνί στην αγκαλιά του ίδιου του Χριστού. Είναι μέρος της πατρίδας.
Και αφού δεν γίνεται με το μαστίγιο, να γίνει με το καρότο. Γιατί έτσι το θέλει η παγκοσμιοποίηση. Και έρχονται τα λεφτά και τα ταξίματα. Σταμάτα το επάγγελμα και θα πάρεις τόσα. Η Ελλάδα και κάθε τι ελληνικό πρέπει να ισοπεδωθεί, να σβήσει. Η Ελλάδα, από χώρα πρέπει να γίνει χώρος. Ένα κομμάτι γης κατοικούμενο από παγκοσμιοποιημένους μαζάνθρωπους, χωρίς ρίζες, χωρίς ταυτότητα, χωρίς συνοχή.
Η Ελλάδα, είναι σε ιδανικό σημείο να γίνει νήσος Έλις.
Η Ελλάδα, είναι ιδανικός χώρος εκτόνωσης της τσογλαναρίας της Ευρώπης, να μπορούν να πίνουν, να μαστουρώνουν, να οργιάζουν και να σφάζονται.
Η Ελλάδα, είναι ιδανικό γηροκομείο βορειοευρωπαίων συνταξιούχων.
Η Ελλάδα, είναι ιδανικός τόπος «χαλάρωσης» βραχιολιοφόρων, αποχαυνομένων ανθρώπινων κοπαδιών, που μαντρωμένα στα ξενοδοχεία ζουν τη ψευδαίσθηση της Ελλάδας, καταναλώνοντας κάθε εισαγόμενο σκουπίδι.
Η Ελλάδα δεν χρειάζεται παραγωγή, δεν χρειάζεται βιομηχανία. Έχει τη «βιομηχανία του τουρισμού» λένε. Από τον τουρισμό μπαίνουν «τόσα» δις ευρώ, συνεχίζουν. Κανείς όμως από αυτούς τους γραικύλους δεν μας λέει, πόσα δις ευρώ βγαίνουν για να αγοραστούν τα προϊόντα που καταναλώνουν οι τουρίστες. Η κτηνοτροφία πρέπει να σβήσει γιατί η Ευρώπη έχει ποταμούς γάλακτος και βουνά κρέατος. Στα βοσκοτόπια θα σπείρουν καθρέφτες και στις βουνοκορφές θα φυτέψουνε εκείνα τα τέρατα με τα φτερά για ρεύμα. Και ας είναι αυτό το ρεύμα πιο ακριβό από του (ατέλειωτων αποθεμάτων) λιγνίτη.
Όχι γαμημένα τσογλάνια. Δεν θα σας κάνουμε τη χάρη. Η παραδοσιακή κτηνοτροφία δεν θα σβήσει. Η προβατοτροφία θ’ αντέξει. Γιατί έχει αντέξει χιλιάδες χρόνια. Γιατί όχι μόνο άντεξε στη προηγούμενη κατοχή, αλλά και έθρεψε το πληθυσμό. Γιατί έχει προσφέρει σε αγώνες απελευθερωτικούς και επαναστάσεις. Γιατί έχει πάρει μαθήματα από τις χωματερές, από το ξεκόλωμα των αμπελιών, από τις πονηριές με τα στάρια… γιατί μας αρέσει να καταναλώνουμε τα προϊόντα που παράγονται δίπλα μας … γιατί είναι παράδοση και βίωμα … γιατί δεν ξέρετε καλά πως νοιώθει τη ζωή ο τσοπάνης… και η ζωή δεν εξαγοράζεται … βάλτε τα λεφτά σας εκεί που ξέρετε…
0 Σχόλια